1403/07/13

محیط کشت کلیگر آیرون آگار (KIA)

محیط کشت کلیگر آیرون آگار یک محیط کشت افتراقی است که به طور گسترده در میکروبیولوژی برای شناسایی و افتراق باکتری‌های گرم منفی روده‌ای به خصوص خانواده انتروباکتریاسه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این محیط کشت به دلیل ترکیبات خاصی که دارد، امکان ارزیابی چندین ویژگی بیوشیمیایی باکتری‌ها را به صورت همزمان فراهم می‌کند.

Kligler iron agar


محیط کشت کلیگر آیرون آگار یک محیط کشت افتراقی است که به طور گسترده در میکروبیولوژی برای شناسایی و افتراق باکتری‌های گرم منفی روده‌ای به خصوص خانواده انتروباکتریاسه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این محیط کشت به دلیل ترکیبات خاصی که دارد، امکان ارزیابی چندین ویژگی بیوشیمیایی باکتری‌ها را به صورت همزمان فراهم می‌کند.
ترکیبات و عملکرد KIA
 * کربوهیدرات‌ها: گلوکز و لاکتوز دو قند اصلی موجود در این محیط کشت هستند. باکتری‌ها قادرند این قندها را تخمیر کرده و اسید تولید کنند. تغییر رنگ نشانگر pH (فنول رد) از قرمز به زرد، نشان‌دهنده تولید اسید است.
 * تیوسولفات سدیم و سولفات آهن: این ترکیبات برای تشخیص تولید سولفید هیدروژن (H2S) استفاده می‌شوند. باکتری‌هایی که قادر به تولید H2S هستند، با واکنش با سولفات آهن، سولفید آهن سیاه رنگ تولید می‌کنند.
 * پروتئین‌ها: وجود پروتئین‌ها در این محیط کشت امکان بررسی توانایی باکتری‌ها در تولید گاز و تخمیر پروتئین‌ها را فراهم می‌کند.
ویژگی‌های کلیدی KIA
 * تخمیر گلوکز: اگر باکتری فقط گلوکز را تخمیر کند، ابتدا قسمت شیبدار لوله (که حاوی اکسیژن بیشتری است) زرد می‌شود و سپس قسمت عمقی نیز زرد می‌شود. این به دلیل مصرف سریع گلوکز در قسمت شیبدار و سپس شروع تخمیر لاکتوز در قسمت عمقی است.
 * تخمیر لاکتوز: اگر باکتری علاوه بر گلوکز، لاکتوز را نیز تخمیر کند، کل محیط کشت (هم قسمت شیبدار و هم قسمت عمقی) زرد می‌شود.
 * تولید گاز: تولید گاز باعث ایجاد حباب یا شکاف در محیط کشت می‌شود.
 * تولید سولفید هیدروژن: تولید H2S باعث ایجاد رنگ سیاه در عمق محیط کشت می‌شود.
تفسیر نتایج
تفسیر نتایج حاصل از کشت در محیط KIA به صورت ترکیبی از رنگ محیط کشت (زرد یا قرمز)، وجود یا عدم وجود گاز و تولید یا عدم تولید سولفید هیدروژن انجام می‌شود. هر ترکیبی از این نتایج می‌تواند نشان‌دهنده یک گونه باکتریایی خاص باشد.
نکته: برای تفسیر دقیق نتایج، بهتر است از منابع معتبر میکروبیولوژی و همچنین سایر تست‌های بیوشیمیایی استفاده شود.

کاربردهای محیط کشت کلیگر آیرون آگار (KIA)
محیط کشت کلیگر آیرون آگار (KIA) یکی از ابزارهای پرکاربرد در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی است که برای شناسایی و افتراق باکتری‌های گرم منفی روده‌ای به خصوص خانواده انتروباکتریاسه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این محیط کشت به دلیل ترکیبات خاصی که دارد، امکان ارزیابی چندین ویژگی بیوشیمیایی باکتری‌ها را به صورت همزمان فراهم می‌کند.
کاربردهای اصلی KIA عبارتند از:
 * شناسایی خانواده انتروباکتریاسه: KIA یکی از ابزارهای اولیه برای افتراق جنس‌های مختلف خانواده انتروباکتریاسه است. باکتری‌هایی مانند سالمونلا، شیگلا، اشریشیا کلی و بسیاری دیگر از اعضای این خانواده را می‌توان با استفاده از این محیط کشت شناسایی کرد.
 * تعیین توانایی تخمیر کربوهیدرات‌ها: با استفاده از KIA می‌توان توانایی باکتری‌ها در تخمیر گلوکز و لاکتوز را تعیین کرد. این اطلاعات به ما کمک می‌کند تا گونه‌های مختلف باکتریایی را از هم تفکیک کنیم.
 * تشخیص تولید گاز: برخی از باکتری‌ها در هنگام تخمیر کربوهیدرات‌ها، گاز تولید می‌کنند. KIA به ما امکان می‌دهد تا این توانایی را نیز شناسایی کنیم.
 * تشخیص تولید سولفید هیدروژن: تولید سولفید هیدروژن یکی دیگر از ویژگی‌های مهمی است که با استفاده از KIA می‌توان آن را تشخیص داد. این ویژگی در شناسایی برخی از گونه‌های باکتریایی مانند سالمونلا بسیار مهم است.
به طور خلاصه، KIA به ما کمک می‌کند تا:
 * باکتری‌های گرم منفی روده‌ای را شناسایی کنیم.
 * توانایی تخمیر کربوهیدرات‌ها را تعیین کنیم.
 * تولید گاز و سولفید هیدروژن را تشخیص دهیم.
با استفاده از این اطلاعات، می‌توانیم به تشخیص دقیق بیماری‌های عفونی ناشی از باکتری‌های روده‌ای کمک کنیم.

جهت مشاوره و خرید محصول با راسا شیمی تماس بگیرید.